Nikon Coolpix P900 - specyfikacja i opinie. Sterowanie ekspozycją: Automatyka programowa ekspozycji z fleksją programu, automatyka z preselekcją czasu, automatyka z preselekcją przysłony, tryb ręczny, braketing ekspozycji, kompensacja ekspozycji. • Zakres (ISO auto): 0.5-11.5 m (szeroki kąt), 5-7 m (tele). Sytuacja finansowa jest niepewna. Pytający może być osobą zamożną, ale nie można tego reklamować. Wszystko, co zarobiłeś, to martwy ciężar. Odwrócony Diabeł pokazuje potrzebę ukrywania pieniędzy przed wzrokiem ciekawskich, a tym bardziej przed samym systemem. W każdym razie takie bogactwo nie pozwoli ci stać się szczęśliwym. ukrywanie pieniedzy przez meza na wielu kontach bankowych Dzien dobry! Moj maz ma zalozone konta w bankach na ktorych trzyma wspolne pieniadze (wczesniej byly na wspolnym koncie - mamy wspolnosc majatkowa), konta zostaly zalozone na niego i nie mam do nich dostepu, sam wyplaca pieniadze i wydaje na wszelkiego rodzaju uciechy. Art. 295. Tymczasowe zajęcie mienia. Dz.U.2022.0.1375 t.j. - Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego. § 1. W razie popełnienia przestępstwa, o którym mowa w art. 291 zabezpieczenie wykonania orzeczenia na mieniu, Policja może dokonać tymczasowego zajęcia mienia ruchomego osoby podejrzanej, jeżeli zachodzi obawa John długo ukrywał przed żoną nowe zajęcie. Kiedy w końcu wydało się, skąd pochodzą dodatkowe pieniądze, próbował przekonywać Sharon, że pozowanie do zdjęć i występy w klipach pornograficznych traktuje jak każdą inną pracę. - Stolarz pracuje z drewnem, ja z kobietami - żartował. Żonie nie było jednak do śmiechu. Groziło mu 5 lat więzienia, został skazany na 1,5 roku za ukrywanie pieniędzy przed egzekucją. Jesienią 2021 wyrok się uprawomocnił. Kilka miesięcy autor "Amoku" złożył więc wniosek o UWufep. Na wstępie zaznaczam że nie jestem pewien, czy nie ma innego, lepszego sposobu niż te zasugerowane przeze mnie poniżej. Jeżeli ktoś ma inne propozycje, to oczywiście bardzo mile widziane jest zamieszczenie takowej w komentarzu. Dla mnie jest to nowy temat, nigdy wcześniej nie zapytano mnie o to. I tak sobie pomyślałem, że wielu paniom w małżeństwie chodzi to po głowie (może tez wielu mężom, bo panie coraz lepiej sobie zarobkowo radzą). Przeczytaj też: Składniki majątku osobistego współmałżonka Pytanie: Sprawa jest taka, moja ciocia wniosła o rozdzielność majątkową z mężem, sąd się przychylił. Jej mąż od zawsze ukrywał przed nią pieniądze w bankach, akcjach, inwestycjach etc, bo kocha pieniądze bardziej niż rodzinę, taki sknera, choć kasy ma jak lodu, bo jest dyrektorskim stanowisku. ALE do rzeczy, prawnik cioci prosi o zasugerowanie nazw banków, gdzie wujek mógł ukryć pieniądze. No i kto tu może pomóc w odnalezieniu kont, windykator? Przeczytaj też: Jak sprawdzić czy mąż wziął kredyt? Odpowiedź: Trzeba by teraz wystąpić o podział majątku wspólnego. Co prawda sąd z urzędu nie może poszukiwać majątku wspólnego ale na wniosek cioci która podejrzewa, że współmałżonek czyli wujek ukrywa majątek, może zażądać od jej wujka wyjaśnień w tym zakresie a więc wskazania banków w których ma on rachunek bankowy oraz salda na tych rachunkach bankowych. Przy okazji, polecam aktualnie chyba najlepsze konta osobiste tutaj. A zatem najpierw ciocia składa jej znany wykaz majątku wspólnego po czym dodaje, że ma uzasadnione podejrzenia zważywszy na wysokie dochody męża, że musi on posiadać środki (pieniądze, inne mienie) których do tej pory jej nie ujawnił. I że z racji tego iż nie współdziała z nią, to wnosi do sądu o zobowiązanie go do złożenia wyjaśnień a ponadto o zwrócenie się przez sąd do banków z żądaniem wskazania czy i w jakiej kwocie współmałżonek posiada środku zdeponowane w danym banku. Czy sąd uczyni zadość takiemu wnioskowi tego nie wiem, ale warto spróbować. Przeczytaj też: Czy można sprawdzić długi rodzeństwa, małżonka? Najlepiej byłoby “zrobić” z wujka dłużnika przeciwko któremu udałoby się uzyskać tytuł wykonawczy choćby na niewielką kwotę i zwrócić się do komornika o egzekucję i aby od razu poprzez OGNIVO sprawdził w których bankach wujek ma rachunki bankowe. Gdyby się okazało, że zataił prawdę w postępowaniu o podział majątku to miałby sprawę karną a nadto można by ponownie wnieść o podział majątku – uzupełniającego. A gdyby mieć takie info o rachunkach bankowych wujka wcześniej, to łatwiej byłoby o rzetelniejszy podział w przyszłym postępowaniu przed sądem. Bezpłatne porady: poczta@ Kto, w razie grożącej mu niewypłacalności lub upadłości, udaremnia lub uszczupla zaspokojenie swojego wierzyciela przez to, że usuwa, ukrywa, zbywa, darowuje, niszczy, rzeczywiście lub pozornie obciąża albo uszkadza składniki swojego majątku, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. Obowiązujące w Polsce ustawodawstwo – Kodeks karny z roku 1997 (Dziennik Ustaw 1997 rok, numer 88 pozycja 55, z późniejszymi zmianami) przewiduje penalizację pewnych, określonych w tymże kodeksie form działania osób zadłużonych, mających na celu ochronę ich majątku przed wierzycielami. Stosowne regulacje zostały zawarte w art. 300-302 kodeksu karnego (dalej tak art. 300§1 stanowi, że ten kto, w razie grożącej mu niewypłacalności lub upadłości, udaremnia lub uszczupla zaspokojenie swojego wierzyciela przez to, że usuwa, ukrywa, zbywa, darowuje, niszczy, rzeczywiście lub pozornie obciąża albo uszkadza składniki swojego majątku, podlega karze pozbawienia wolności do lat z §3 wspomnianego artykułu, jeżeli czyn określony w §1 wyrządził szkodę wielu wierzycielom, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 4 paragraf stanowi, iż o ile pokrzywdzonym nie jest Skarb Państwa, ściganie przestępstwa określonego w §1 następuje na wniosek czym więc polega przestępstwo określone w art. 300§1 W jaki sposób można popełnić przestępstwo?W skład strony przedmiotowej czynu zabronionego z art. 300§1 wchodzą następujące elementy: czynności sprawcze mające postać: usuwania, ukrywania, zbywania, darowania, niszczenia, obciążania i uszkadzania okoliczności towarzyszące realizacji czynu przestępnego a mianowicie grożąca niewypłacalność lub upadłość sprawcy skutek w postaci: udaremnienia lub uszczuplenia zaspokojenia wierzyciela przez sprawcę czynuZobacz również serwis: Kodeks karnyUdaremnienie lub utrudnienie egzekucji jest w omawianym przypadku spowodowane przez odpowiednie działania sprawcy skierowane wobec składników jego majątku, które wymieniony: usuwa – co oznacza czynność pozbycia się składników majątku polegające na zmianie lokalizacji tych składników. Dotyczyć to może zarówno rzeczy – które sprawca przekazuje na przechowanie innym osobom, jak też środki finansowe – wobec których sprawca dokonuje czynności przelewu ukrywa – co w przypadku rzeczy materialnych oznacza uczynienie ich niedostępnymi dla osób zainteresowanych (fizyczne ukrycie) zaś w przypadku praw majątkowych, poprzez zatajenie istnienia takowych np. swoich roszczeń wobec osób trzecich np. wierzytelności, depozytu. zbywa – co zarówno w przypadku rzeczy materialnych jak i praw majątkowych oznacza trwałe wyłączenie składników majątku z jego masy, np. poprzez zawarcie umowy sprzedaży daruje – co zarówno w przypadku rzeczy materialnych jak i praw majątkowych oznacza objęcie ich umową cywilno-prawną uregulowaną w art. 888-903 kodeksu cywilnego. W umowie darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku. Warto zauważyć, że może oznaczać także zrezygnowanie z odebrania od innej osoby składników majątkowych niszczy – co odnosi się wyłącznie do rzeczy materialnych a polega na unicestwieniu rzeczy, które uniemożliwia wykorzystanie jej zgodnie z posiadanymi pierwotnie właściwościami i przeznaczeniem obciąża – co zarówno w przypadku rzeczy materialnych jak i praw majątkowych oznacza działanie prowadzące do obniżenia ich wartości ekonomicznej np. kredyt, hipoteka, zastaw, uszkadza – co odnosi się wyłącznie do rzeczy materialnych a polega na istotnym naruszeniu ich substancji, skutkującym niemożliwością wykorzystywania rzeczy zgodnie z z art. 300§1 może być popełnione w czasie faktycznej niewypłacalności lub upadłości albo też w okresie kiedy staje się realne ich wystąpienie. Zgodnie z art. 10 ustawy z 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe i naprawcze (tekst jedn. z 2009 r. Nr 175, poz. 1361) upadłość ogłasza się w stosunku do dłużnika, który stał się niewypłacalny. Dłużnika uważa się za niewypłacalnego, jeżeli nie wykonuje swoich wymagalnych zobowiązań pieniężnych zaś dłużnika będącego osobą prawną albo jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, uważa się za niewypłacalnego także wtedy, gdy jego zobowiązania przekroczą wartość jego majątku, nawet wówczas, gdy na bieżąco te zobowiązania art. 300§2 ustawodawca spenalizował tzw. udaremnienie egzekucji. Czy ten popełniany jest przez dłużnika który, w celu udaremnienia wykonania orzeczenia sądu lub innego organu państwowego, udaremnia lub uszczupla zaspokojenie swojego wierzyciela przez to, że usuwa, ukrywa, zbywa, darowuje, niszczy, rzeczywiście lub pozornie obciąża albo uszkadza składniki swojego majątku zajęte lub zagrożone podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat również: Zasady wymiaru kary przez sądW skład strony podmiotowej czynu z art. 300§2 wchodzą: czynności sprawcy identyczne jak w art. 300 § 1 okoliczności towarzyszące realizacji czynu przestępnego a mianowicie istnienie wykonalnego orzeczenia sądu lub innego organu państwowego skutek w postaci udaremnienia lub uszczuplenia zaspokojenia wierzyciela Składniki majątku uznawane są za zajęte, w oparciu o odpowiednie przepisy dotyczące egzekucji wierzytelności. Zagrożenie zajęciem wynika zaś, z dużego prawdopodobieństwa skierowania do składników majątkowych dłużnika egzekucji, o ile niebezpieczeństwo ich zajęcia jest zagrożenie zajęciem uznać trzeba przykładowo: wydanie decyzji o zajęciu, której jeszcze nie doręczono lub nie wykonano, wszczęcie postępowania egzekucyjnego, złożenie wniosku o ogłoszenie upadłości dłużnika, złożenie wniosku o otwarcie postępowania układowego, wniosku o otwarcie takiego postępowania, otrzymanie przez wierzyciela tytułu przepisem penalizującym działalność dłużnika mającą na celu bezprawne pozbawienie wierzyciela zaspokojenia jego roszczeń jest art. 301§1 stanowiący , iż ten kto będąc dłużnikiem kilku wierzycieli udaremnia lub ogranicza zaspokojenie ich należności przez to, że tworzy w oparciu o przepisy prawa nową jednostkę gospodarczą i przenosi na nią składniki swojego majątku, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. Przedmiotem ochrony jest pewność i prawidłowość obrotu gospodarczego, w tym zaś ochrona wierzycieli przed pozbawianiem ich możliwości zaspokojenia roszczeń przez oszukańcze (pozorne) bankructwo. Do dokonania czynu z art. 301§1 niezbędne jest, by w wyniku podjęcia przez sprawcę wskazanych w przepisie czynności doszło do udaremnienia lub ograniczenia zaspokojenia należności kilku wierzycieli. Kto jest sprawcą przestępstwa?Podmiotem wszystkich przestępstw stypizowanych w art. 301 (§1, 2 i 3 ) może być tylko dłużnik, który ma co najmniej trzech wierzycieli, ponieważ kilku to więcej niż gospodarczą jest podmiot gospodarczy funkcjonujący w oparciu o obowiązujące przepisy prawa. Podmiotem tym może być osoba fizyczna lub grupa osób fizycznych, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna nie posiadająca osobowości prawnej (spółka cywilna, komandytowa, jawna, akcyjna, z ograniczoną odpowiedzialnością, fundacja i stowarzyszenie).Treść art. 301§1 oznacza, że działanie dłużnika polegające na przeniesienie majątku dłużnika na istniejące już jednostki gospodarcze nie jest objęte tym z treścią art. 301§2 tej samej karze (co w art. 301§1 podlega, kto będąc dłużnikiem kilku wierzycieli doprowadza do swojej upadłości lub niewypłacalności. Z kolei §3 tego artykułu stanowi, że dłużnik kilku wierzycieli, który w sposób lekkomyślny doprowadza do swojej upadłości lub niewypłacalności, w szczególności przez trwonienie części składowych majątku, zaciąganie zobowiązań lub zawieranie transakcji oczywiście sprzecznych z zasadami gospodarowania, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat również: Przepadek korzyści majątkowych (art. 45)Przepisy art. 301 § 2 i 3 określają więc czyny zabronione, stanowiące faktyczne bankructwo – umyślne lub nieumyślne. Ich skutkiem musi udaremnienie lub ograniczenie zaspokojenia należności przypadku bankructwa tzw. oszukańczego (opisanego w §2) u sprawcy czynu należy wykazać zamiar przemyślany, zamiar prowadzenia działalności gospodarczej dla uzyskania bezpodstawnych korzyści majątkowych kosztem swoich wierzycieli, gdzie upadłość (lub niewypłacalność) jest wręcz celem działania przypadku bankructwa nieumyślnego dla przypisania winy (w postaci lekkomyślności) konieczne jest wykazanie, iż sprawca podejmuje czynności polegające na trwonieniu składników majątkowych lub zaciąganiu zobowiązań, albo zawieraniu umów oczywiście sprzecznych z zasadami gospodarowania. Przykładem takich działań jest przeznaczenie majątku firmy na potrzeby konsumpcyjne lub inne cele, niewspółmierne do faktycznych możliwości finansowych (darowizny, działalność charytatywna).Wreszcie artykuł 302§1 i §2 stanowią odpowiednio, że: kto, w razie grożącej mu niewypłacalności lub upadłości, nie mogąc zaspokoić wszystkich wierzycieli, spłaca lub zabezpiecza tylko niektórych, czym działa na szkodę pozostałych, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. kto wierzycielowi udziela lub obiecuje udzielić korzyści majątkowej za działanie na szkodę innych wierzycieli w związku z postępowaniem upadłościowym lub zmierzającym do zapobiegnięcia upadłości, podlega karze pozbawienia wolności do lat 302§1 przewiduje występek faworyzowania wierzycieli, natomiast w §2 stypizowano występek przekupstwa. Przedmiotem ochrony tych przepisów są zasady uczciwego i rzetelnego obrotu gospodarczego, reguły dotyczące właściwego zaspokajania roszczeń wierzycieli (w postępowaniu upadłościowym lub naprawczym).Sprawcą czynu z art. 302 § 1 może być tylko dłużnik posiadający więcej niż dwóch przedmiotowa czynu polegającego na faworyzowaniu wierzycieli polega na spłacaniu lub zabezpieczaniu tylko niektórych z nich, przez co sprawca działa na szkodę pozostałych. Zachowania takie sprawca ma podejmować w sytuacji grożącej mu niewypłacalności lub upadłości oraz w sytuacji, gdy nie jest w stanie zaspokoić wszystkich wierzycieli. Sprawca tego czynu nie musi spowodować skutku w postaci wyrządzenia faktycznej szkody wierzycielom. Wystarczające jest świadome działanie na ich wierzyciela (art. 302§2 to udzielenie lub obietnica udzielenia wierzycielowi korzyści majątkowej za działanie na szkodę innych wierzycieli w związku z postępowaniem upadłościowym lub zmierzającym do zapobiegnięcia to dokonane zostaje już w momencie udzielenia korzyści majątkowej lub złożenia obietnicy udzielenia korzyści – samo przyjęcie korzyści przez druga stronę nie jest również serwis: Sprawy karne Mieliście na kontach zgromadzone trochę gotówki, może nawet więcej niż czas podziału majątku. Do akt sądowych spływają zaświadczenia z banków o stanie kont na dzień ustania wspólności majątkowej. Wszystkie mają podobną treść: BRAK co sprawa przegrana? Może pierwsze warto dowiedzieć się, jakim sposobem i w jakich okolicznościach pieniądze wyszły z konta. Możesz przecież zażądać historii rachunku. Zrób już wyciągi znajdą się w aktach, czas na ich dokładną o to, co możesz zrobić, w zależności od tego co wykombinował małżonekJak zabezpieczyć pieniądze przed rozwodem?Może się okazać, że małżonek przelał wszystkie Wasze pieniądze na jakieś swoje nowe konto lub na konto kogoś znajomego (np. rodziców, brata, siostry, przyjaciela lub przyjaciółki).To trochę infantylny sposób na ukrycie pieniędzy, bo łatwy do namierzenia. Co więcej takie zachowanie stanowi przestępstwo więc w sprawie odzyskania tych pieniędzy możesz poprosić o pomoc policję czy na ten temat: Sprzeniewierzenie majątku wspólnegoCzy Twój małżonek miał zamiłowanie do dobrej zabawy? A co jeśli w całości po prostu przepuścił wasze wspólne oszczędności? W takiej sytuacji możesz żądać zwrotu połowy tych środków tytułem odszkodowania. Pytanie tylko czy on/ona będzie miał skąd oddać?Bardziej finezyjne sposoby na ukrycie pieniędzy polegają na tym, że małżonek wybiera z konta drobne kwoty, co jakiś czas, nie regularnie, ale przekazuje bliskiej osobie, albo zakłada konto bankowe np. za granicą. W sprawie sądowej twierdzi, że wybierał te środki w celu wydatkowania na bieżące utrzymanie takiej sytuacji czeka Cię trudniejsze zadanie. Musisz dokładnie przeanalizować wyciągi i wydatki. Jeśli wykażesz czarno na białym, że z konta wybrano więcej środków niż potrzebowała rodzina, masz szanse część z nich też można zwrócić się do sądu o to, żeby wystąpił z zapytaniem do różnych banków z pytaniem o to, czy małżonek nie ma tam założonego rachunku. Jeśli wskażesz listę banków, sąd – z pewną dozą niechęci, ale tym się nie przejmuj – uzyska te informacje. Choćby chodziło o aktywa gromadzone przez dziesiątki lat, a od rozwodu upłynęły kolejne. To sedno najnowszego orzeczenia Sądu Najwyższego. Kwestia ta wynikła w sprawie o podział między byłych małżonków po 26 latach małżeństwa, o co wystąpił mężczyzna. Połowa dorobku przepadła? Jak ustalił sąd rejonowy, na majątek byłych małżonków składało się małe mieszkanie i jego wyposażenie oraz środki zgromadzone przez małżonków w otwartym funduszu emerytalnym i na rachunku bankowym – o łącznej wartości 348 tys. zł. Sąd przyznał kobiecie mieszkanie warte 103 tys. zł plus jego wyposażenie oraz zasądził na jej rzecz od byłego małżonka 28 tys. zł dopłaty. Sąd Okręgowy w Tarnobrzegu werdykt utrzymał z minimalną korektą, ale nie uwzględnił wniosku kobiety, by wziąć pod uwagę ukrywanie przez mężczyznę pieniędzy objętych małżeńską wspólnością zgromadzonych na ustalonych w toku postępowania sądowego rachunkach bankowych, a pochodzących w szczególności z wynagrodzenia za pracę. Wedle jej wyliczeń ponad 370 tys. zł. Czytaj także: Domagalski: Rozwód szybko, podział majątku dłużej SO nie uwzględnił też zarzutu kobiety, że mąż nie przyczyniał się dostatecznie do utrzymania rodziny i ukrywał oszczędności, a działając sprzecznie z zasadami współżycia społecznego (art. 5 kodeksu cywilnego) nie może korzystać z ochrony. Oczywiście mężczyzna zaprzeczał, że marnotrawił pieniądze lub je ukrywał. SO wskazał, że na zapytanie sądu skierowane do wskazanych przez kobietę banków odpowiedziały one, że mężczyzna albo nie posiadał rachunków, a jak posiadał, to były na nich tylko minimalne kwoty na dzień rozwodu. Nie było zatem podstaw do uwzględniania zgłaszanych 370 tys. zł jako składnika majątku wspólnego do podziału. Kto zużył ten wyjaśnia Kobieta odwołała się jeszcze do Sądu Najwyższego – tym razem skutecznie. Sąd Najwyższy wskazał, że dokonując podziału majątku dorobkowego, nie uwzględnia się wspólnych składników majątkowych, które w czasie trwania wspólności ustawowej zostały zużyte zgodnie z prawem, należy jednak uwzględnić w rozliczeniach składniki, które zostały przez jednego z małżonków bezprawnie zbyte, zniszczone zużyte lub roztrwonione. Chodziło tu o aktywa gromadzone przez dziesiątki lat, nawet jeśli od rozwodu upłynęły kolejne. – Każdy zatem z małżonków może korzystać ze zgromadzonych w okresie małżeństwa pieniędzy, jednak rozliczeniu nie podlegają jedynie te, które wydał na jego usprawiedliwione potrzeby. Do wykazania tego zobowiązany jest ten, który pieniądze zużył – wskazał w uzasadnieniu sędzia SN Kamil Zaradkiewicz, sprawozdawca. – Ciężar dowodu w tym zakresie spoczywał zatem nie na kobiecie, ale na mężczyźnie, a niewykazanie przez niego tego faktu skutkuje uznaniem, że ich wartość należy uwzględnić w postępowaniu o podział majątku wspólnego. Sąd okręgowy powinien się odnieść do zarzutów byłej małżonki i nie ograniczać się do oceny stanu majątku wspólnego i jego składników wyłącznie na czas orzekania o podziale majątku. Nie wystarczy w szczególności ustalenie stanu środków zgromadzonych na rachunkach byłego męża na dzień uprawomocnienia się orzeczenia rozwodowego – dodał sędzia. W konsekwencji Sąd Najwyższy przekazał sprawę sądowi okręgowemu do ponownego rozpoznania, w którym były mąż będzie musiał wykazać, na co wydał owe pieniądze. Sygnatura akt: I CSK 657/18 OPINIA Anna Wojniusz , adwokat, kancelaria M. Woziński A. Kulisz W sprawie o podział majątku sąd ustala stan majątku co do zasady na dzień ustania wspólności majątkowej, praktycznie zatem rozwodu. Zdarza się jednak, że jedna ze stron trwoni majątek przed tą datą, co nie ma nic wspólnego z zaspokajaniem usprawiedliwionych potrzeb rodziny. Wiele osób sądzi, że jeżeli na dzień orzekania rozwodu nie ma wykazanych środków finansowych na koncie bankowym, to nie podlegają one podziałowi. Nic bardziej mylnego, ponieważ sąd może badać, jaki charakter miały wydatki poczynione przez strony, dlatego tak ważne jest, aby zachować rachunki lub inne dowody, które pozwolą przyjąć sądowi, że wydatki były czynione rozważnie. W tym wypadku ciężar dowodu spoczywa na tej osobie, która pieniądze faktycznie zużyła. Sprawczyni przywłaszczenia i ukrywania dokumentów stanie przed sądem. Sprawa Prokuratury Rejonowej Szczecin –Niebuszewo w Szczecinie. Prokurator Rejonowy Szczecin –Niebuszewo w Szczecinie skierował do Sądu akt oskarżenia wobec podejrzanej o przywłaszczenie i ukrywanie dokumentów, tj. o czyn z art. 275 § 1 kk w zb. z art. 276 kk w zw. z art. 11 § 2 kk. Prokurator Rejonowy Szczecin – Niebuszewo w Szczecinie skierował do Sądu akt oskarżenia przeciwko kobiecie, której zarzucono przywłaszczenie oraz ukrywanie dokumentów stwierdzające tożsamość innej osoby. Jak ustalono podejrzana na przełomie 2019/2020 roku w okolicy rynku Turzyn znalazła wystawione na dane ustalonej osoby należące do niej dokumenty: w postaci dowodu osobistego, prawa jazdy oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu. Dokumenty te kobieta zabrała do domu i tam bezprawnie ukrywała do dnia 4 maja 2021r. Podejrzana (lat 36) nie była w przeszłości karana sądownie. Na jej mieniu w toku postępowania prokurator dokonał zabezpieczenia majątkowego. Aktualnie za zarzucane podejrzanej przestępstwo na podstawie art. 275 § 1 kk grozi kara grzywny, ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności od lat 2. Informacje o publikacji dokumentu Ostatnia modyfikacja: 11:45 Roman Urbański Pierwsza publikacja: 11:45 Roman Urbański

ukrywanie pieniędzy przed żoną