26 października obchodzony jest Światowy Dzień Donacji i Transplantologii. Ten dzień jest nie tylko dobrą okazją na zwrócenie uwagi na niezwykłą wartość przeszczepu komórek, narządów lub tkanek, ale też warto w tym dniu przypomnieć informacje na temat stanu prawnego obowiązującego w Polsce regulującego pobieranie komórek Zachowek jak spadek był pusty i nic nie było majątku, bo było przepisane za życia Poznań. Obowiązek zaspokojenia roszczeń o zachowek należy do długów spadkowych, o których stanowi art. 922 § 3 KC Jak wynika z przytoczonego przepisu, z prawa do zachowku wynika roszczenie pieniężne skierowane do spadkobiercy powołanego przez Owszem, zachowek można wypłacić w naturze, ale musi się na to zgodzić osoba uprawniona do tego świadczenia. Właśnie problemy z wypłatą zachowku spowodowały zmianę przepisów. 22 maja weszła w życie ustawa o fundacji rodzinnej, która jednocześnie wprowadziła w kodeksie cywilnym zmiany dotyczące zachowku. Dzięki nam przejazd do Wyrób i Sprzedaż Trumien Przewóz Zwłok Paweł Wielgus staje się prosty, dlatego ponad 1.5 milionów użytkowników, w tym mieszkańcy Tarnów, uważa Moovit za najlepszą aplikację dla komunikacji zbiorowej. W pojedynczych przypadkach sprzedaż z pominięciem kasy fiskalnej można uznać za wykroczenie skarbowe. Reasumując, ewidencja na kasie fiskalnej jest obowiązkowa w przypadku dokonywania sprzedaży na rzecz osób fizycznych, które nie prowadzą działalności gospodarczej. Niestosowanie się do przepisów prawa niesie za sobą poważne W przeciwnym wypadku sąd uzna żądanie za przedwczesne. Przeczytaj także: Wezwanie do zapłaty zachowku – wszystko co musisz wiedzieć . Zgodnie z najnowszym orzecznictwem uznaje się, że roszczenie o zachowek staje się wymagalne (a więc można go skutecznie dochodzić przed sądem) dopiero na skutek wezwania osoby zobowiązanej do Bujcci. Kiedy farmaceuta może odmówić sprzedaży leku? Okazuje się, że sytuacji, w których pracownik apteki może lub wręcz musi odmówić wydania pacjentowi leku, jest całkiem sporo. Dotyczą one nie tylko odmowy sprzedaży środków antykoncepcyjnych przez farmaceutę ze względu na klauzulę sumienia. Sprawdź, kiedy farmaceuta może odmówić wydania leku. Kiedy farmaceuta może odmówić sprzedaży leku? Spis treściKiedy farmaceuta może odmówić sprzedaży leku? Klauzula zdrowiaKiedy farmaceuta może odmówić sprzedaży leku? Fałszerstwa receptKiedy farmaceuta może odmówić sprzedaży leku? Substancje psychoaktywneKiedy farmaceuta może odmówić sprzedaży leku? Wiek pacjentaKiedy farmaceuta może odmówić sprzedaży leku? Klauzula sumienia Pięć lat trudnych studiów, praca magisterska i sześć miesięcy obowiązkowej praktyki zawodowej w aptece. Tak wygląda w Polsce edukacja farmaceuty, który mimo to przez wielu jest postrzegany jako zwykły sprzedawca leków. Za tym wykształceniem idzie jednak ogromna odpowiedzialność i uprawnienia, z których nie wszyscy zdają sobie sprawę. Bo skoro na farmaceutę nakłada się obowiązek racjonalizacji i kontroli leczenia, ale również dysponowania budżetem NFZ w ramach realizacji recept refundowanych, to musi on posiadać prawo by w odpowiednim momencie powiedzieć pacjentowi NIE. Tego typu sytuacje są precyzyjnie określone w odpowiednich przepisach, a za ich nieprzestrzeganie wręcz grożą farmaceutom kary. Kiedy farmaceuta może odmówić sprzedaży leku? Klauzula zdrowia Zadaniem farmaceuty jest udzielanie informacji pacjentowi o lekach oraz racjonalizowanie jego terapii, w taki sposób by była ona dla niego bezpieczna i skuteczna. W rezultacie ustawa Prawo farmaceutyczne (Pf.) daje pracownikowi apteki (zarówno farmaceucie, jak i technikowi farmaceutycznemu) możliwość odmowy wydania leku, jeśli może on zagrażać życiu lub zdrowiu pacjenta (art. Pf.). Dotyczy to również sytuacji gdy istnieje podejrzenie, że produkt leczniczy może być zastosowany w celu pozamedycznym (art. Pf.). Pracownik apteki może też odmówić wykonania leku recepturowego, jeśli zachodzi konieczność dokonania zmian w jego składzie, do których farmaceuta albo technik farmaceutyczny nie posiadają uprawnień i nie ma możliwości porozumienia się z lekarzem (art. Pf.) Pracownik apteki może odmówić też wydania pacjentowi wykonanego dla niego leku recepturowego, jeśli od momentu jego sporządzenia minęło co najmniej 6 dni (art. Pf.). Zapis ten wynika oczywiście z krótkiej trwałości leków recepturowych, które najczęściej pozbawione są konserwantów. Kiedy farmaceuta może odmówić sprzedaży leku? Fałszerstwa recept Coraz częstszym zjawiskiem na rynku aptecznym są fałszerstwa recept. Z jednej strony dotyczą one leków refundowanych, na których wyłudzana jest w ten sposób refundacja. Z drugiej strony bardzo często fałszowane są recepty na leki psychotropowe i narkotyczne. Zadaniem farmaceuty jest każdorazowa ocena autentyczności recepty. Jeśli w jego opinii pojawi się choć cień podejrzenia, że dana recepta jest sfałszowana, ma on prawo odmówić jej realizacji. Ale to nie wszystko… Postępowanie farmaceuty z potencjalnie fałszywą receptą regulują aż dwa akty prawne. Z jednej strony jest to wspomniana już ustawa Prawo farmaceutyczne, która w art. daje pracownikowi apteki prawo do odmowy wydania leku, „w przypadku uzasadnionego podejrzenia co do autentyczności recepty lub zapotrzebowania”. Bardziej precyzyjne pod tym względem jest rozporządzenie Ministra Zdrowia w sprawie recept lekarskich, które mówi, że „w razie zaistnienia uzasadnionego podejrzenia sfałszowania recepty osoba wydająca odmawia jej realizacji, zatrzymuje ją i niezwłocznie powiadamia o tym fakcie wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego, oddział wojewódzki Funduszu właściwe ze względu na adres prowadzenia apteki, oraz, o ile to możliwe, osobę uprawnioną albo świadczeniodawcę” (§24). Kiedy farmaceuta może odmówić sprzedaży leku? Substancje psychoaktywne Leki stosowane w leczeniu silnego bólu, kataru lub kaszlu – to właśnie w nich najczęściej można znaleźć te trzy substancje: kodeinę, dekstrometorfan i pseudoefedrynę. Wszystkie można kupić bez recepty. Okazuje się, że te trzy substancje oprócz działania leczniczego mają też działanie… odurzające. Stosowane w dużych ilościach, a niekiedy łączone też z alkoholem, mogą dostarczać wrażeń i doświadczeń porównywalnych z zażywaniem narkotyków czy dopalaczy. W rezultacie Ministerstwo Zdrowia postanowiło wprowadzić regulacje, które z jednej strony ograniczą sprzedaż tego typu preparatów nieletnim, a z drugiej strony uniemożliwią ich handel na skalę hurtową celem produkcji narkotyków. W oparciu o dane literaturowe oraz głosy, jakie pojawiły się w ramach konsultacji publicznych, określono dokładne ilości wspomnianych substancji, które mają wystarczyć do przeprowadzenia skutecznej terapii. 720 mg pseudoefedryny, 240 mg kodeiny i 360 mg dekstrometorfanu – takie ograniczenie zawartości substancji psychoaktywnych w opakowaniach leków dostępnych bez recepty ostatecznie ustalił resort zdrowia. Wartości te stały się jednocześnie ograniczeniem dla farmaceutów w sprzedaży wspomnianych substancji np. przy wydawaniu kilku mniejszych opakowań. Za niezastosowanie się do tych przepisów, farmaceutom grożą ogromne kary finansowe (nawet o 500 000 zł, w przypadku sprzedaży hurtowej do produkcji narkotyków). Kiedy farmaceuta może odmówić sprzedaży leku? Wiek pacjenta Od 1 lipca 2015 roku przepisy nakładają również na farmaceutów i techników farmaceutycznych obowiązek odmowy wydania leku dostępnego bez recepty, zawierającego w składzie wspomniane substancje o działaniu psychoaktywnym, osobie, która nie ukończyła 18. roku życia. W razie wątpliwości co do wieku pacjenta, któremu ma być wydany produkt leczniczy, farmaceuta lub technik farmaceutyczny jest uprawniony do żądania okazania dokumentu stwierdzającego wiek takiej osoby. W przypadku odmowy okazania dokumentu, pracownikowi apteki przysługuje prawo do odmowy sprzedaży leku. To nie jedyna sytuacja, kiedy farmaceuta może zapytać pacjenta o wiek. Wspomniana ustawa Prawo farmaceutyczne daje uprawnienie do odmowy realizacji dowolnej recepty jeśli osoba, która z nią przyszła do apteki, nie ukończyła 13. roku życia. I znów w takich sytuacjach farmaceuta i technik farmaceutyczny jest uprawniony do żądania okazania dokumentu stwierdzającego wiek takiej osoby. W przypadku nieprzedstawienia takiego dokumentu leku nie można sprzedać. Jedną z najświeższych zmian w przepisach jest podpisana przez Ministra Zdrowia na początku kwietnia 2015 roku zmiana rozporządzenia w sprawie wydawania z aptek produktów leczniczych. Wprowadzono do niej przepis mówiący, że hormonalne środki antykoncepcyjne do stosowania wewnętrznego, posiadające kategorię dostępności OTC, wydaje się bez recepty osobie, która ukończyła 15 rok życia. W praktyce oznacza to, że tzw. pigułka „dzień po” (w Polsce to wyłącznie ellaOne) może być wydana bez recepty wyłącznie osobom, które skończyły 15 lat. Farmaceuta bądź technik farmaceutyczny może odmówić wydania tego preparatu osobie, która na jego prośbę tego nie udokumentuje. Kiedy farmaceuta może odmówić sprzedaży leku? Klauzula sumienia Obecnie w naszym kraju prawo do odmowy wykonania określonego świadczenia zdrowotnego niezgodnego z sumieniem posiadają lekarze, dentyści, pielęgniarki oraz położne – przepisy te nazywane są klauzulą sumienia. W przypadku lekarzy i dentystów jest ona usankcjonowana w artykule 39 ustawy o zawodzie lekarza z 5 grudnia 1996 r. Mówi on, że „lekarz może powstrzymać się od wykonania świadczeń zdrowotnych niezgodnych z jego sumieniem (…) z tym że ma obowiązek wskazać realne możliwości uzyskania tego świadczenia u innego lekarza lub w innym zakładzie opieki zdrowotnej oraz uzasadnić i odnotować ten fakt w dokumentacji medycznej. Lekarz wykonujący swój zawód na podstawie stosunku pracy lub w ramach służby ma ponadto obowiązek uprzedniego powiadomienia na piśmie przełożonego” Natomiast pielęgniarki klauzulę sumienia mają zapisaną w artykule 23 ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej z 5 lipca 1996 r. zgodnie z którą „pielęgniarka, położna może powstrzymać się, po uprzednim powiadomieniu na piśmie przełożonego, od wykonania świadczenia zdrowotnego niezgodnego z jej sumieniem”. Nie istnieje w polskim prawie analogiczny zapis, który przyznawałby „klauzulę sumienia” również farmaceutom. Dlatego niektórzy z nich powołują się na artykuł 53 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej, który każdemu zapewnia wolność sumienia i religii. To prawo potwierdza orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego z 15 stycznia 1991 roku (U8/90) mówiące, że „wolność sumienia nie oznacza jedynie prawa do reprezentowania określonego światopoglądu, ale przede wszystkim prawo do postępowania zgodnie z własnym sumieniem, do wolności od przymusu postępowania wbrew własnemu sumieniu”. mgr farmacji Łukasz Waligórski, artykuł pochodzi z miesięcznika "Zdrowie" Niejednokrotnie w celu realizacji prawa pochowania zmarłego lub wykonania jego ostatniej woli co do miejsca pochówku, konieczne jest przemieszczenia jego zwłok na terenie państwa, czy też sprowadzenie ich zza granicy. Przewożenie zwłok jest dozwolone osobom uprawnionym do pochowania zmarłego, za pozwoleniem, w specjalnie do tego celu przeznaczonymi środkami przewozowymi. Prawo do pochowania osoby zmarłej ma jej najbliższa pozostała rodzina, a mianowicie: pozostały małżonek(ka),krewni zstępni,krewni wstępni,krewni boczni do 4 stopnia pokrewieństwa,powinowaci w linii prostej do 1 pochowania zwłok osób wojskowych zmarłych w czynnej służbie wojskowej przysługuje właściwym organom wojskowym w myśl przepisów wojskowych. Prawo pochowania zwłok osób zasłużonych wobec Państwa i społeczeństwa przysługuje organom państwowym, instytucjom i organizacjom pochowania zwłok przysługuje również osobom, które do tego dobrowolnie się zobowiążą. Przewożenie zwłok i szczątków w granicach państwa może być dokonywane bez uzyskania zezwolenia na odległość nie więcej niż 60 kilometrów, a na obszarze gmin, na których terenie nastąpił zgon, bez względu na odległość. Natomiast w obrębie państwa na odległość dalszą, przewożenie koleją, samolotami i statkami na wszelką odległość oraz wywożenie poza granice państwa może nastąpić po uzyskaniu zezwolenia właściwego inspektora sanitarnego. Sprowadzenie zwłok albo szczątków ludzkich z obcego państwa wymaga pozwolenia, które wydaje starosta właściwy dla miejsca, w którym zwłoki albo szczątki ludzkie mają być pochowane, w porozumieniu z państwowym powiatowym inspektorem sanitarnym. Starosta występuje do właściwego państwowego powiatowego inspektora sanitarnego z wnioskiem o wydanie, w drodze postanowienia, opinii dotyczącej ich sprowadzenia. Postanowienie państwowy powiatowy inspektor sanitarny wydaje niezwłocznie. Wydanie zezwoleń następuje na pisemny wniosek podmiotu uprawnionego do pochówku. Starosta wydaje stosowną decyzję administracyjną nie później niż w terminie 3 dni od dnia otrzymania wniosku. Wniosek taki nie podlega opłacie i powinien zawierać następujące dane: nazwisko, imię lub imiona, adres zamieszkania wnioskodawcy,nazwisko, imię lub imiona, nazwisko rodowe, datę i miejsce urodzenia, ostatnie miejsce zamieszkania osoby zmarłej,datę i miejsce zgonu,miejsce, z którego zwłoki lub szczątki ludzkie zostaną przewiezione,miejsce pochówku,środek transportu, którym zostaną przewiezione zwłoki albo szczątki ludzkie,czasem wymagana jest również informacja o tym kto ponosi koszt pochówku, np. rodzina, pracodawca (jako informacja dodatkowa),oświadczenie podmiotu uprawnionego do pochowania zwłok albo szczątków ludzkich, czy zgon nastąpił na skutek choroby zakaźnej wymienionej w przepisach wydanych na podstawie art. 9 ust. 3a ustawy z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu przypadku śmierci na skutek choroby zakaźnej, wymienionej w wykazie ustalanym przez ministra właściwego do spraw zdrowia, zezwolenie na przewóz zwłok nie może być udzielone przed upływem dwóch lat od dnia zgonu. Wyjątki od tej zasady może stosować minister właściwy do spraw zdrowia, który może te uprawnienia przekazać wojewódzkim inspektorom przypadku, gdy z wnioskiem występuje podmiot inny niż uprawniony członek rodziny - winien on dodatkowo dołączyć do wniosku dokument upoważniający go do załatwiania w imieniu uprawnionego wszelkich spraw formalno-prawnych, związanych z transportem zwłok lub szczątków ludzkich z obcego sprowadzenie zwłok i szczątków, bądź popiołów powstałych w wyniku spopielenia zwłok (które przewozi się w urnie) z obcego państwa należy również uzyskać zezwolenie starosty właściwego dla miejsca, w którym zwłoki i szczątki mają być pochowane, działającego w porozumieniu z właściwym inspektorem sanitarnym. Przewóz spopielonych zwłok ludzkich może odbywać się dowolnym środkiem transportu, w sposób zapewniający poszanowanie dla tych prawna:Kodeksu postępowania administracyjnegoUstawa z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowymRozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia r. w sprawie wydawania zezwoleń na przewóz zwłok i szczątków ludzkich Opisz nam swój problem i wyślij zapytanie. Miasto Toruń chce sprzedać kamienicę. Szczegóły zostały podane na stronie UMT. Nieruchomość zabudowana jest mieszkalnym budynkiem wielorodzinnym składającym się z trzech brył na planie litery T: kamienicy frontowej z oficyną (czterokondygnacyjna z poddaszem użytkowym), wewnętrznie połączonej z nieco niższą oficyną w podwórzu, budynku parterowego, dobudowanego do oficyny, z poddaszem użytkowym. Powierzchnia użytkowa kamienicy z oficyną wynosi 1091m², zaś budynku parterowego w części tylnej 37 m². Budynek od 2015 roku jest pustostanem. Wszyscy lokatorzy zostali wykwaterowani. Jest wyposażony w instalacje: wodno-kanalizacyjną, elektryczną, gazową, są one jednak w złym stanie technicznym. Stolarka drzwiowa zewnętrzna i wewnętrzna wymaga renowacji lub wymiany. Dla budynku nie sporządzono świadectwa charakterystyki energetycznej. Nieruchomość położona przy placu Świętej Katarzyny 7 jest usytuowana na terenie, dla którego brak jest miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Czytaj też: W Toruniu zawyją syreny alarmowe. Wiemy, dlaczego uruchomią systemy Toruń: Kamienica z 1895 roku na sprzedaż. Przetarg w sierpniu 16 sierpnia 2021 r. została wydana przez Kujawsko-Pomorskiego Wojewódzkiego Konserwatora zabytków decyzja w sprawie wpisania do rejestru zabytków kamienicy z 1895 r. Z uwagi na ten fakt jej przyszły właściciel, prowadząc wszelkie prace przy tym obiekcie, będzie musiał uzyskać pozwolenie Miejskiego Konserwatora Zabytków w Toruniu. Kamienica przedstawia znaczące wartości historyczne i zabytkowe. Elewacja frontowa oraz wnętrze są zachowane z niemal kompletnym wyposażeniem (klatka schodowa, podłogi, posadzki, polichromie na ścianach, sztukaterie, piece i stolarka). Oznacza to ograniczenie swobody zmian i modernizacji. W umowie sprzedaży nieruchomości jej nabywca zobowiązany zostanie do rozpoczęcia prac remontowych w ciągu 3 lat od dnia zakupu. - Aby wziąć udział w przetargu należy wpłacić wadium w wysokości 420 000 zł do 24 sierpnia 2022 roku - czytamy w komunikacie, opublikowanym na stronie Spodobał ci się materiał? Obserwuj nas na Facebooku! Sonda Czy Toruń jest bezpiecznym miastem? Tak Nie Trudno powiedzieć Mają mało czasu na ustawienie się w życiu – od pierwszego makijażu do cellulitu. Po nich przychodzą młodsze dziewczyny, z ambicjami wziętymi z nowszych teledysków i reklam. Blond. Najlepiej do pasa. Opalenizna. Ekstremalna, z solarium. Ciuchy. Bezustanna pogoń za markowymi ciuchami. Nogi, najważniejsze. Szpilki. Makijaż. Ostry. Usta wydatne. Dużo pieniędzy na to wszystko. Facet. Jako sponsor i jako ornament. Marzenie? Zostać modelką (chyba że tancerką, piosenkarką, aktorką, dziennikarką, ale taką z telewizji). Życie? Dorywcza praca – w reklamie, na supermarketowych promocjach, wieczne, półnagie hostessowanie. I epizodycznie coś w rodzaju prostytucji. kobiet, czasem jeszcze nastolatek, w tym typie są tysiące. (…) Wszędzie te same starannie wypracowane Lolity. Dorastające lalki Barbie. Perfekcyjne panie do zabrania na trochę do domu. Jeszcze żaden badacz społeczny ich nie nazwał, bo też właściwie nie wiadomo, z czym mamy tu do czynienia. Z coraz widoczniejszym stylem życia? Z rozrastającą się subkulturową niszą, modą, szpanem? Z jakimś nowym wzorcem kobiecości? Nie ma wątpliwości, że współczesna kultura temu modelowi sprzyja, że go generuje… Marcin Kołodziejczyk przyjrzał mu się z bliska. Jego reporterski portret kobiet-motyli znajdą Państwo w bieżącej POLITYCE. Numer dostępny jest w kioskach, wydaniu na iPadzie i w Polityce Cyfrowej. Niemal każde przedsiębiorstwo posiada w swoim majątku środki trwałe. W sytuacji gdy ulegną zużyciu (zostaną w pełni zamortyzowane) lub staną się niesprawne, przedsiębiorcy decydują się na ich odnowienie bądź sprzedaż. Najwięcej jednak wątpliwości budzi sprzedaż środków trwałych na złom. Wielu przedsiębiorców ma bowiem wątpliwości, czy nie podlega ona mechanizmowi odwrotnego obciążenia oraz czy w przypadku nie w pełni zamortyzowanego środka trwałego pozostałe odpisy amortyzacyjne mogą stanowić koszt podatkowy? Sprzedaż środków trwałych na złom a VAT W sytuacji gdy przedsiębiorca zdecyduje się na sprzedaż środka trwałego na złom, który kwalifikuje się do uznania go za jeden z towarów wymienionych w załączniku 11 ustawy o VAT oraz jeżeli zostaną spełnione 3 dodatkowe warunki: dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 12, nabywca jest czynnym podatnikiem VAT, sprzedawca jest czynnym podatnikiem VAT, to należałoby wobec tej transakcji zastosować mechanizm odwrotnego obciążenia. Czyli obowiązek rozliczenia podatku VAT spoczywać będzie na nabywcy środka trwałego. Na wystawianej przez sprzedawcę fakturze nie powinna się więc znaleźć ani stawka, ani kwota podatku VAT, lecz sama wartość do zapłaty wraz z adnotacją „odwrotne obciążenie”. Wówczas sprzedaż środka trwałego na złom zostanie wykazana w deklaracji VAT w części C w pozycji 31 „Dostawa towarów oraz świadczenie usług, dla których podatnikiem jest nabywca zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 lub 8 ustawy (wypełnia dostawca)”. Dodatkowo w sytuacji gdy ma miejsce sprzedaż objęta odwrotnym obciążeniem, należy złożyć druk VAT-27. Sprzedawca poprzez jego złożenie informuje urząd skarbowy, wykazując dane sprzedawcy (nazwę i NIP) oraz wartość sprzedaży, o obowiązku wykazania przez niego podatku VAT należnego. Jeżeli nabywca środka trwałego nie jest podatnikiem VAT (czyli nie został spełniony jeden z 3 dodatkowych warunków), to sprzedawca ma obowiązek opodatkować sprzedaż środków trwałych na złom krajową stawką VAT (zwykle 23%). Przykład 1. Podatnik VAT na dniach planuje dokonać sprzedaży samochodu osobowego, który stanowi jego środek trwały, na złom. Nabywcą będzie firma zajmująca się złomowaniem samochodów, która jest czynnym podatnikiem VAT. W związku z tym, czy podatnik powinien wystawić na tę sprzedaż fakturę z procedurą odwrotnego obciążenia? Owszem. W przypadku sprzedaży samochodu na złom transakcja ta, o ile obydwie strony są czynnymi podatnikami VAT, podlegać będzie odwrotnemu obciążeniu. W związku z tym do rozliczenia podatku VAT od tejże sprzedaży będzie zobowiązany nabywca, a sprzedawca będzie musiał dodatkowo do urzędu złożyć druk VAT-27. Jak ująć w KPiR sprzedaż środków trwałych na złom? Według ogólnej zasady za datę powstania przychodu ze sprzedaży środków trwałych uważa się dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi (albo częściowego jej wykonania), nie później niż dzień uregulowania należności albo wystawienia faktury. Uzyskanie przychodu w ramach działalności w przypadku sprzedaży środków trwałych możliwe jest również w odniesieniu do składników majątku, które niegdyś były środkiem trwałym, a następnie zostały wycofane z firmy na cele prywatne przedsiębiorcy, jeśli między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności a dniem ich odpłatnego zbycia nie upłynęło 6 wycofany środek trwały zostanie sprzedany po 6 latach, to jego sprzedaż nie wywoła skutku na gruncie podatku dochodowego. Dodatkowo należy mieć na uwadze, że podatnik kiedy sprzedaje środek trwały na złom, który uprzednio wycofał na cele osobiste, może zastosować umowę kupna-sprzedaży w celu udokumentowania sprzedaży. Reasumując, sprzedaż takiego środka trwałego co do zasady należy udokumentować fakturą VAT i wykazać w kolumnie 8 Pozostałe przychody księgi przychodów i rozchodów. Odpisy amortyzacyjne a sprzedaż środków trwałych na złom W przypadku odpłatnego zbycia środka trwałego wydatki na jego nabycie, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, stanowią koszt uzyskania przychodu. Czyli pozostałe do zamortyzowania odpisy amortyzacyjne danego środka trwałego ujmowane są w kosztach podatkowych w kolumnie 13 Pozostałe wydatki KPiR w momencie, gdy miała miejsce jego sprzedaż – w dacie sprzedaży. Przykład 2. Przedsiębiorca Jacek sprzedał nie w pełni zamortyzowany komputer firmowy na złom. Pozostało mu 600 złotych odpisów amortyzacyjnych. Czy może je ująć w dacie sprzedaży w koszty podatkowe? Owszem, w sytuacji gdy ma miejsce odpłatne zbycie środka trwałego, pozostałe odpisy amortyzacyjne, czyli w tym wypadku 600 złotych, wprowadza się bezpośrednio w koszty – do kolumny 13 Pozostałe wydatki KPiR.

sprzedaż zwłok za życia